LGBTi Psihoterapija
LGBTi Terapija
“Sam termin “polne razlike” sugeriše da su ljudi podeljeni na žene i muškarce. Mislim da treba da postavimo pitanje upravo o načinu na koji se tokom istorije razvila ta morfološka dualnost, taj polni “dimorfizam” kao ideal.
Reč je o tome da se na kritički način preispita šta znači biti i postati “žena” ili “muškarac”, i da se pitamo da li su to jedine mogućnosti koje imamo. Možda se može postati nešto drugo?”
– Džudit Batler
Život u heteroseksualnom društvu predstavlja svakodnevni izazov za neheteroseksualne osobe. LGBTI osobe su svakodnevno suočene sa društvenom stigmom, heteroseksizmom i raznim vidovima diskriminacije.
To često na žalost uključuje otvoreno odbacivanje koje može uključivati i nasilje, razvoj negativnog selfkoncepta, potencijalne sukobe u svakodnevnom životu, odbacivanje od strane porodice i prijatelja što sve vodi kao povećanoj stopi emocionalnih teškoća uključujući poremećaje raspoloženja i suicida.
Očekivanja koje LGBT klijenti mogu očekivati u našem radu su:
- Gej afirmativni stavovi
- Određeni skup znanja o homoseksualnosti i LGBT terminologiji
- Upoznatost sa različitim psihološkim aspektima seksualne orijentacije
- Upoznatost sa problemima i potrebama LGBT osoba i specifičnim stresorima sa kojima se mogu suočiti
- Poznavanje etičkih načela za afirmativan pristup terapiji sa LGBT osobama
Američko udruženja psihoterapeuta je dalo određene smernice za rad iz kojih proističe da se od terapeuta/kinje očekuje da poseduju određeno znanje o LGBT psihologiji, kao i da u psihoterapiji sa LBGTI osobama akcenat se stavlja na bezuslovno prihvatanje i razvoj samopoštovanja, podržavanju odluke o otvorenom izražavanju seksualne orijentacije, pitanju roditeljstva, razumevanju različitosti, nepatologizaciji homoseksualnosti i radu sa predrasudama (internalizovanoj homofobiji).
Kao i sa ostalim tipovima terapije sa etničkim, kulturnim, ili seksualnim manjinama, terapeut/kinja treba da bude svestan neophodnosti pružanja pomoći na neosuđujući, kulturološki osetljiv način.
